ਕਾਇਆ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕਾਇਆ [ਨਾਂਇ] ਜਿਸਮ, ਸਰੀਰ, ਦੇਹ, ਭੇਸ , ਸ਼ਕਲ, ਰੂਪ; ਕੁਦਰਤ , ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ

ਕਾਇਆ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕਾਇਆ ਸੰ. ਕਾਯ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਦੇਹ. ਸ਼ਰੀਰ. “ਤੂੰ ਕਾਇਆ ਮੈ ਰੁਲਦੀ ਦੇਖੀ ਜਿਉ ਧਰ ਊਪਰਿ ਛਾਰੋ.” (ਗਉ ਮ: ੧) “ਜਬ ਲਗੁ ਕਾਲ ਗ੍ਰਸੀ ਨਹਿ ਕਾਂਇਆ.” (ਭੈਰ ਕਬੀਰ)

ਕਾਇਆ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਕਾਇਆ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਕਾਯ। ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ ਕਾਅ) ਸਰੀਰ, ਦੇਹ।

ਯਥਾ-‘ਕਾਇਆ ਕਿਰਦਾਰ^* ਅਉਰਤ ਯਕੀਨਾ’ ਕਾਇਆਂ ਨੂੰ (ਕਿਰਦਾਰ) ਸ਼ੁਭ ਕਰਮ ਵਾਲੀ ਕਰੇ ਅਰ ਨਿਸ਼ਚੇ ਨੂੰ ਔਰਤ ਬਣਾਵੇ। ਤਥਾ-‘ਕਾਇਆ ਕਪੜੁ ਟੁਕੁ ਟੁਕੁ ਹੋਸੀ’। ਦੇਖੋ , ‘ਕਾਇਆ ਕਲਪੁ ’

----------

* ਫ਼ਾਰਸੀ ਵਿਚ ਕਿਰਦਾਰ ਦੇ ਅਰਥ ਕੰਮ ਹਨ, ਪਰ ਪ੍ਰਸੰਗ ਤੋਂ ਤਾਤਪਰਜ ਸ਼ੁਭ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਹੈ।

ਕਾਇਆ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਪਹਿਲੀ (ੳ ਤੋਂ ਕ)

ਕਾਇਆ, (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ : काय) \ ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ : ੧. ਸਰੀਰ, ਦੇਹ, ਜਿਸਮ, ਜੁੱਸਾ, ਵਜੂਦ, ਧੜ; ੨. ਪਰਕਿਰਤੀ, ਕੁਦਰਤ

–ਕਾਇਆ ਕਲਪ, ਪੁਲਿੰਗ : ਦਵਾਈਆਂ ਰਾਹੀਂ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਬਲਵਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਉਪਰਾਲਾ, ਸਰੀਰ ਦੇ ਬਦਲਣ ਦੀ ਕਿਰਿਆ ਜਾਂ ਭਾਵ, ਕਾਇਆ-ਪਲਟ

–ਕਾਇਆਪਲਟ, ਪੁਲਿੰਗ : ਸਰੀਰ ਦੇ ਬਦਲਣ ਦਾ ਭਾਵ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਬਦਲਣ ਵਾਲਾ, ਰੂਪ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲਾ

–ਕਾਇਆ ਪਲਟਣਾ, ਮੁਹਾਵਰਾ :  ਹਾਲਤ ਬਦਲ ਦੇਣਾ, ਮਨ ਜਾਂ ਸਰੀਰ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਦਾ ਹੋਰ ਹੀ ਕਰ ਦੇਣਾ

–ਕਾਇਆ ਭੋਗੀ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ / ਪੁਲਿੰਗ : ੧. ਸਰੀਰ ਦੇ ਅਨੰਦ ਨੂੰ ਭੋਗਣ ਵਾਲਾ; ੨. ਪੂਰੀ ਉਮਰ ਭੋਗਣ ਵਾਲਾ