ਝੂਠਾ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਝੂਠਾ [ਵਿਸ਼ੇ] ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਵਾਲ਼ਾ , ਗੱਪੀ; ਨਕਲੀ , ਬਨਾਵਟੀ, ਜਾਲ੍ਹੀ; ਪਖੰਡੀ, ਫ਼ਰੇਬੀ

ਝੂਠਾ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਝੂਠਾ. ਵਿ—ਅਸਤ੍ਯਵਾਦੀ। ੨ ਨਾਸ਼ ਹੋਣ ਵਾਲਾ. ਬਿਨਸਨਹਾਰ. “ਸੋ ਝੂਠਾ ਜੋ ਝੂਠੈ ਲਾਗੈ ਝੂਠੇ ਕਰਮ ਕਮਾਈ.” (ਗੂਜ ਮ: ੩) ੩ ਜੂਠਾ. ਅਪਵਿਤ੍ਰ. “ਝੂਠੇ ਚਉਕੇ ਨਾਨਕਾ.” (ਮ: ੩ ਵਾਰ ਮਾਰੂ ੧)

ਝੂਠਾ ਸਰੋਤ : ਕਾਨੂੰਨੀ ਵਿਸ਼ਾ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

False_ਝੂਠਾ: ਖੁਲ੍ਹੇ ਅਰਥਾਂ ਵਿਚ ‘ਝੂਠਾ’ ਦਾ ਅਰਥ ਹਰੇਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਝੂਠ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਹੋਵੇਗਾ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਇਰਾਦਤਨ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਇਰਾਦੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਪਰ ਸੰਕੁਚਿਤ ਅਰਥਾਂ ਵਿਚ ਇਸ ਵਿਚ ਇਰਾਦਤਨ ਝੂਠ ਹੀ ਆਵੇਗਾ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਫ਼ੌਜਦਾਰੀ ਅਪਰਾਧ ਦੇ ਅੰਸ਼ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਵਿਚ ਦੋਸ਼ ਦਾ ਤਤ ਜ਼ਰੂਰ ਹੋਵੇ। (ਏ ਆਈ ਆਰ 1969 ਐਮ.ਪੀ. 213)

       ਜਦੋਂ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਕਿਸੇ ਐਕਟ ਵਿਚ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਇਹ ਨਿਰਨਾ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਖੁਲ੍ਹੇ ਅਰਥਾਂ ਵਿਚ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਾਂ ਸੰਕੁਚਿਤ ਅਰਥਾਂ ਵਿਚ ਤਾਂ ਉਹ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵੇਖਣਾ ਪਵੇਗਾ ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।

ਝੂਠਾ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਝੂਠਾ (ਗੁ.। ਪੰਜਾਬੀ) ਮਿਥ੍ਯਾਵਾਦੀ। ਯਥਾ-‘ਝੂਠਾ ਜਗੁ ਡਹਕੈ ਘਨਾ ਦਿਨ ਦੁਇ ਬਰਤਨ ਕੀ ਆਸ’।