ਜਰਾ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਜਰਾ. ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਬੁਢਾਪਾ. “ਜਰਾ ਕਾ ਭਉ ਨਾ ਹੋਵਈ, ਜੀਵਨੁਪਦਵੀ ਪਾਇ.” (ਗੂਜ ਮ: ੩)

                   ਬ੍ਰਹਮਵੈਵਤ੗ ਪੁਰਾਣ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜਰਾ ਕਾਲ ਦੀ ਪੁਤ੍ਰੀ ਹੈ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਭਾਈ ਚੌਸਠ ਰੋਗਾਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਸੰਸਾਰ ਪੁਰ ਵਿਚਰਦੀ ਹੈ। ੨ ਦੇਖੋ, ਜਰਰਾ। ੩ ਇਕ ਰਾਖਸੀ. ਦੇਖੋ, ਜਰਾਸੰਧ.

ਜਰਾ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਜਰਾ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਜਰਾ) ੧. ਬ੍ਰਿਧ ਅਵਸਥਾ। ਯਥਾ-‘ਜਰਾ ਮਰਾ ਤਾਪੁ ਸਿਰਤਿ ਸਾਪੁ’। ਬੁਢੇਪਾ ਮਰਨਾ, ਤਾਪ ਤੇ ਸਿਰ ਪੀੜ। ਤਥਾ-‘ਜਰਾ ਜੀਵਨ ਜੋਬਨੁ ਗਇਆ’।

੨. (ਫ਼ਾਰਸੀ ਜ਼਼ਰਾ) ਜਰਾ, ਥੋੜੀ (ਵਸਤੂ)।