ਦਾਸ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਦਾਸ [ਨਾਂਪੁ] ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲ਼ਾ ਵਿਅਕਤੀ , ਸੇਵਕ, ਸੇਵਾਦਾਰ, ਗ਼ੁਲਾਮ

ਦਾਸ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਦਾਸ. ਸੰ. दाश्. ਧਾ—ਸੇਵਾ ਕਰਨਾ, ਭੇਟਾ ਅਰਪਣਾ। ੨ ਸੰ. दास्. ਧਾ—ਦੇਣਾ, ਨੁਕ਼੉੠ਨ ਪੁਚਾਉਣਾ। ੩ ਸੰਗ੍ਯਾ—ਸੇਵਕ. “ਦਾਸ ਅਪਨੇ ਕੋ ਤੂ ਵਿਸਰਹਿ ਨਾਹੀ.” (ਸੋਰ ਮ: ੫)1 ੪ ਉਪਾਸਕ. ਪੂਜਕ. “ਦਾਸਹਿ ਏਕੁ ਨਿਹਾਰਿਆ.” (ਬਾਵਨ) ੫ ਨੌਕਰ। ੬ ਇੱਕ ਭੱਟ , ਜਿਸ ਦੀ ਰਚਨਾ ਸਵੈਯਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈ. “ਅਬ ਰਾਖਹੁ ਦਾਸ ਭਾਟ ਕੀ ਲਾਜ.” (ਸਵੈਯੇ ਮ: ੪ ਕੇ) ੭ ਲਾਲ ਸਿੰਘ ਕਵਿ ਦੀ ਛਾਪ. ਦੇਖੋ, ਲਾਲ ਸਿੰਘ ੩। ੮ ਬਾਵਾ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਦੀ ਛਾਪ. ਦੇਖੋ, ਰਾਮਦਾਸ ੯। ੯ ਰਾਖਸ. ਦਸ੍ਯੁ. “ਪੰਚ ਦਾਸ ਤੀਨਿ ਦੋਖੀ.” (ਕੇਦਾ ਮ: ੫) ੧੦ ਗ਼ੁਲਾਮ. ਮੁੱਲ ਲੀਤਾ ਨੌਕਰ. “ਦਾਸਾ ਕਾ ਦਾਸ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਹੋਇ.” (ਬਸੰ ਮ: ੩) ੧੧ ਮਾਹੀਗੀਰ. ਧੀਵਰ. “ਦਾਸ ਜਾਲਪਾਨ ਹੈ.” (ਨਾਪ੍ਰ)

ਦਾਸ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਦਾਸ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦਾਸ:) ਸੇਵਕ, ਨੌਕਰ, ਟਹਿਲੀਆ।         

ਦੇਖੋ, ‘ਦਾਸ ਦਾਸੰਨਾ’