ਪੁਰੀ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਪੁਰੀ [ਨਾਂਇ] ਨਗਰ, ਸ਼ਹਿਰ , ਪਿੰਡ; ਦੇਵਤਿਆਂ ਦਾ ਨਿਵਾਸ-ਸਥਾਨ, ਇੰਦਰਪੁਰੀ ਦਾ ਸੰਖੇਪ

ਪੁਰੀ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਪੁਰੀ. ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਜੋ ਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਅਤੇ ਧਨ ਸੰਪਦਾ ਵਿੱਚ ਵਧੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਨਗਰੀ. ਸ਼ਹਰ. “ਕਰੋ ਬਸਾਵਨ ਸੁੰਦਰ ਪੁਰੀ.” (ਗੁਪ੍ਰਸੂ)

     ੨ ਭਾਵ—ਸ੍ਵਰਗ ਲੋਕ. ਦੇਵਪੁਰੀ. “ਪਾਤਾਲ ਪੁਰੀ ਜੈਕਾਰ ਧੁਨਿ.” (ਸਵੈਯੇ ਮ: ੧ ਕੇ) ਪਾਤਾਲ ਅਤੇ ਆਕਾਸ਼ ਲੋਕ ਵਿੱਚ ਜੈਕਾਰ ਧੁਨਿ। ੩ ਦਸ਼ ਭੇਦ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਜਮਾਤ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਮ ਅੰਤ ਪੁਰੀ ਸ਼ਬਦ ਲਗਦਾ ਹੈ. “ਪੁਰ ਜਾਸ ਸਿੱਖ ਕੀਨੇ ਅਪਾਰ। ਪੁਰੀ ਨਾਮ ਤੌਨ ਜਾਨੋ ਵਿਚਾਰ.” (ਦੱਤਾਵ) ਦੇਖੋ, ਦਸ ਨਾਮ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ। ੪ ਪੁਰੁ੄੷੺ਤਮਪੁਰੀ ਦਾ ਸੰਖੇਪ, ਉੜੀਸੇ ਵਿੱਚ ਪੁਰੀ ਨਾਮ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਨਗਰੀ. ਦੇਖੋ, ਜਗੰਨਾਥ ੨। ੫ ਦੇਖੋ, ਪੁੜੀ. ਪੁਟਿਕਾ. “ਪੁਰੀ ਏਕ ਦੀਨੀ ਤਿਨ ਪਾਨੇ.” (ਨਾਪ੍ਰ) ੬ ਪਾਨਾਂ ਦੀ ਬੀੜੀ. ਗਿਲੌਰੀ. “ਪਾਨ ਖਾਇਕਰ ਪੁਰੀ ਬਨਾਈ.” (ਚਰਿਤ੍ਰ ੬੬) ੭ ਪੂਰਣ ਹੋਈ. “ਨਾਹਿ ਪੁਰੀ ਮਨਭਾਵਨਾ.” (ਗੁਪ੍ਰਸੂ) ੮ ਪੂਰਿਤ ਹੋਈ. ਭਰੀ ਹੋਈ. “ਗੁਰੁਕੀਰਤਿ ਸੇ ਹੈ ਪੁਰੀ.” (ਗੁਪ੍ਰਸੂ) ੯ ਖਤ੍ਰੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਜਾਤਿ ਜੋ ਛੀ ਜਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਣੀਦੀ ਹੈ. ਦੇਖੋ, ਖਤ੍ਰੀ ਸ਼ਬਦ. “ਪੰਮੂ ਪੁਰੀ ਗੁਰੂ ਕਾ ਪਿਆਰਾ.” (ਭਾਗੁ) ੧੦ ਅੰਤੜੀ. ਆਂਦ। ੧੧ ਦੇਹ. ਸ਼ਰੀਰ। ੧੨ ਨਦੀ.

ਪੁਰੀ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਪੁਰੀ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ) ਨਗਰੀ। ਯਥਾ-‘ਸਿਵ ਕੀ ਪੁਰੀ ਬਸੈ ਬੁਧਿ ਸਾਰੁ’।